Het Verschil tussen Voedselrang 304 Roestvrij staal en Gewoon Roestvrij staal

Toen het zware metaal door roestvrij staalproducten in gebruik overschrijdt de grens migreerde, kan het menselijke gezondheden in gevaar brengen.

Daarom moet de productie van roestvrij staal 304 een evenwicht tussen corrosiepreventie en veiligheid vinden. Als de inhoud van nikkel en chromium hoog is, zal de anticorrosieve functie worden verbeterd, maar de hoeveelheid nikkel en chromiumprecipitatie zal ook stijgen, zo betekent het dat de veiligheidsrisico's zullen stijgen.

Wegens dit, heeft de Nationale Voedselveiligheidnorm voor Roestvrij staalproducten (GB9684-2011) strikte richtlijnen voor de precipitatie van diverse zware metalen zoals chromium, cadmium, nikkel, en lood in cookware geplaatst.

Waarom bepaalt de nationale norm niet de migratiegrens van mangaan?

Één reden is dat met de verhoging van de mangaaninhoud van roestvrij staal, er een verlies van functies zoals corrosieweerstand en niet-roest van het kooktoestel is. Zodra de mangaaninhoud een bepaalde waarde bereikt, kan dit product niet als kooktoestel worden gebruikt of kan niet een roestvrij staalkooktoestel worden genoemd. Reeds. Maar zelfs hebben dergelijke hoge niveaus van mangaan over het algemeen geen effect op gezondheid.

Daarom hoewel de nationale voedselveiligheidnorm niet de inhoud van mangaan bepaalt, verklaart men duidelijk dat het belangrijkste deel van de voedselcontainer van roestvrij staal moet worden gemaakt dat aan de nationale norm voldoet.